Rauðvínseitrun?

Ég fékk mér smá rauðvínsdreitil í gærkvöldi á meðan ég horfði verulega æst á undankeppni Eurovision. Eftir tvö glös af rauðvíni var þetta allt í einu orðið uppáhalds lagið mitt:

Þegar ég sá þetta lag fyrst fyrir einhverjum dögum hélt ég að ég myndi kafna. Kafna úr kjánahrolli. Mér fannst þetta hryllingur.

Í gærkvöldi var heldur betur annað upp á teningnum. Ég var farin að dansa um stofuna eins og óð kona og langað mest inn í sjónvarpið til að taka þátt í gleðinni á sviðinu hjá þeim. Öll símtól á heimilinu voru komin í mína vörslu og ég kaus eins og ég ætti lífið að leysa. Á þessum tímapunkti langaði sambýlismanninum fátt meira en að slá mig í rot.

Ég hélt kannski að þetta hefði verið tímabundin rauðvínsgeðveiki. Eða jafnvel rauðvínseitrun.

En nei. Það fyrsta sem ég gerði í morgun þegar ég vaknaði var að hlusta á þetta lag. Og ég er ennþá að.

Er eitthvað að mér?