Föstudagsdekur.

Þegar líða fer á veturinn verður andlitið á mér alltaf eins og gamall útjaskaður sandpappír. Ég er hugsanlega búin að prófa öll krem og alla maska sem hægt er að finna. Fátt hefur virkað fyrir mig hingað til. Það var því ekki úr vegi að vera hagsýn húsmóðir og smella í einn heimatilbúinn maska í gærkvöldi.

Á myndinni sjáið þið innihaldið. Í maskann eru sett eftirfarandi hlutföll:

15 gr haframjöl

1/2 dl mjól

1 1/2 tsk hunang

Þessu er öllu sullað saman í skál og hrært vel saman.

Svo þarf að smyrja herlegheitunum á andlitið. Það er dálítið vandasamt verk. 

Smá smakk. Bragðast eins og hinn prýðilegasti hafragrautur. Það þarf að leyfa þessu að vera á andlitinu í alveg 15 mínútur.

Ég hafði nákvæmlega enga trú á þessu í fyrstu. En ákvað þó að prófa. Viti menn - ég varð hreinlega ekki fyrir vonbrigðum. Núna eru ca. tólf tímar síðan ég smurði þessu á mig og ég er alveg silkimjúk ennþá. Það er mjög sjaldan sem húðin á mér helst mjúk í langan tíma. 

Þessi maski fær mín meðmæli. En hinsvegar er ákaflega leiðinlegt að fjarlægja hann. Og þrífa klósettvaskinn eftir sig. Og fötin sín. Og reyna að útskýra fyrir fimm ára barni af hverju maður er með hafragraut í andlitinu. Semsagt kostir og gallar. Ég er nú samt tilbúin að leggja ýmislegt á mig til þess að líta ekki út eins og gamall krumpaður leðurjakki alla daga.