Lúxusvandamál.

Mikið er pirrandi að búa einhversstaðar þar sem maður getur ekki bara skroppið í bæinn og verslað sér fáeinar flíkur. Mig vantar hræðilega einhver klæði fyrir áramótin. Það er víst ekki í boði að vafra um og versla á internetinu. Það er orðið alltof seint.

Þessir kjólar fást allir hérna. Ég er yfir mig ástfangin af þeim öllum. 

Það er að vísu ein fatabúð hérna á Reyðarfirði. Já alveg ein! Ég skottaðist þangað áðan með von í hjarta en kom bara út með svartar diskóbuxur. Mjög flottar. En ekkert áramótadress samt sem áður. 

Tjah, nema að ég verði ber að ofan í diskóbuxum. Treð bara á mig einhverju risastóru hálsmeni og fer í flotta skó. Þá tekur enginn eftir því að ég sé bara á júllunum.