Hið eilífa vandamál.

Síðan ég var 16 ára hef ég annað slagið lent í rosalegu hárlosi. Þetta hefur yfirleitt verið tímabundið ástand en ég hef samt tvisvar lent í því að missa svo mikið hár að ég hef þurft að hylja á mér höfuðið vegna þess að ég hef bókstaflega verið komin með skalla. Sem er ekki töff. Og sálin á manni höndlar það ekkert ofsalega vel.

Síðasta hárlos sem ég lenti í hófst í mars 2012. Ég beið nokkuð þolinmóð eftir að því lyki en svo fór nú aldeilis ekki. Í október 2012 hafði hárið á mér þynnst verulega og ég var búin að prófa öll heimsins sjampó, allskonar hármeðferðir og éta líkamsþyngd mína af vítamínum.

Ég fór til lækna, fór í blóðprufur, pissaði í glös og fékk sterkar vítamínsprautur. En nei. Hárið vildi bara af. Og enginn gat fundið neina útskýringu á þessu hvimleiða vandamáli sem var alveg að koma mér á hæli.

Í janúar 2013 rekst ég á þessa grein. Ég var búin að prófa allt. Ég gat alveg eins prófað að klína rassakremi í hárið á mér líka.

Hárið á mér hafði þynnst mest framan á höfðinu og það mátti sjá litla hárlausa bletti í toppnum á mér ef vel var að gáð. 

Síðan um miðjan janúar hef ég smurt þessu dásamlega kremi samviskusamlega í hausinn á mér annað hvert kvöld. 

Þetta er kannski ekkert það geðslegasta. Kremið er þykkt og feitt. En það er þó alls ekki erfitt að ná því úr hárinu. Það rennur alveg úr með einum góðum þvotti.

Í dag - rúmlega mánuði eftir að ég að ég byrjaði að nota kremið er hárlosið snarhætt. Það dettur ekki eitt hár af höfðinu á mér og ég lít út eins og einhver fiðurfénaður því hausinn á mér er fullur af nýjum pínulitlum hárum. 

Ég ætla að þakka kreminu fyrir þetta kraftaverk. Ég hef prófað ALLT og nákvæmlega ekkert hefur virkað sem skyldi. Þetta er líka í fyrsta skipti sem ég verð vör við svona rosalega mikið af nýjum hárum eftir hárlos. Sem er ákaflega gleðilegt.

Rassakrem í hárið. 

Það fær svo sannarlega mín meðmæli.