Guðdómlegt mánudagsgotterí.

Þarna sjáið þið glitta í Oreokex já. Poppkorn. Og vænt magn af hvítu súkkulaði. 

Ekki nema þrjú innihaldsefni:

Full skál af poppi

Hvítir súkkulaðidropar

Mulið Oreokex

Ég væri til í að leggjast í baðkar fullt af muldu Oreoi. Með rauðvín. Og bók. Og Simon Cowell. Nei, Bill Spencer úr Glæstum. Já, höfum það Bill. Namm.

Ofnplata er klædd bökunarpappír og poppkornið fer þar á. 

Hvíta súkkulaðið er brætt í örbylgjuofni og því svo slett yfir poppið. Fram og tilbaka. Og ein skeið í munninn að sjálfsögðu.

Ég er 28 ára og sleiki ennþá eldhúsílát ef þau hafa innihaldið eitthvað gott. Líkt og bráðið hvítt súkkulaði.

Kexmulningurinn fer út á strax á eftir súkkulaðinu og öllu er hrært vel saman.

Þetta þarf síðan að dvelja í ísskáp í góðar 40 mínútur fyrir neyslu. Þetta voru mögulega erfiðustu 40 mínútur lífs míns. 

Fáránlega gott með lærdómnum á þessu ágæta mánudagskvöldi.

Ég var að vísu að koma heim úr matarboði. Og er að fara út úr dyrunum í kaffiboð. Það er heppilegt að ég hef engin takmörk þegar át er annars vegar.

Heyrumst. 

(Hugmyndin kemur héðan).