Laugardagssjúss.

Það er laugardagur. Það er komið vor. 

Við skulum fá okkur kokteil.

Ég vildi að ég hefði þann hæfileika að geta gefið kokteilunum mínum nöfn. Ég er vonlaus með nöfn. 

Var ég búin að segja ykkur söguna af því þegar ég breytti um nafn á barninu mínu? Daginn fyrir skírn. Við vorum með ákveðið nafn í huga alla meðgönguna. Ég skrepp svo í bakarí sólarhring áður en afkvæmið er skírt og panta tertu með þessu ágæta nafni sem var löngu ákveðið. Um leið og ég segi nafnið upphátt þá nei. Nei. Þetta nafn passar ekki. Þannig að ég skipti bara. Konan í bakaríinu horfði á mig eins og ég væri á ellefta glasi. 

Faðir afkvæmisins var líka ferlega hress þegar hann fékk símtal frá mér á leið minni úr bakaríinu. ,,Heyrðu, ég hætti þarna við nafnið." Einmitt já.

Allavega. Aftur að kokteilnum sem hefur ekkert nafn. Í framkvæmdirnar þarf:

Frosin vínber

Hálfa sítrónu

Hálft greip

Slurk af vodka

Fáein korn af sykri

Greip

Sprite

Hellingur af frosnum vínberjum í glas.

Kreista safann úr bæði greipinu og sítrónunni. Örlítill sykur þar saman við.

Hella yfir vínberin.

Sjússa vodkanu saman við.

Að lokum er fyllt upp í glasið með gosinu - í svona nokkuð svipuðum hlutföllum.

Ótrúlega ferskur og góður. 

Ég er að fara á Bubba í kvöld. Bubba. 

Bubba!

!

Heyrumst.