Kryddað karamellubeikonpopp.

Þið lásuð rétt. Karamella. Beikon. Poppkorn.

Þetta er stórkostlega undarlegt. Ég játa. En bragðið - almáttugur. Ég myndi alveg setjast í fullt baðkar af þessari dýrð. Með Bubba helst. Auðvitað. 

Kryddað karamellubeikonpopp.

5-6 beikonsneiðar.

Einn poki Stjörnupopp. Eða poki af örbylgjupoppi.

1 og 1/2 teskeið matarsódi.

3/4 teskeið Cayenne pipar.

3 bollar af sykri.

3 matskeiðar smjör.

2 teskeiðar sjávarsalt.

1/2 bolli af vatni.

Beikonið er sett í ofn á 200° í 15-20 mínútur.

Eftir dvölina í ofninum er beikonið lagt á pappir til þerris. Mér finnst eldhúspappír óþarfa lúxus og kaupi aldrei slíkan munað. Hinsvegar finnst mér ekkert að því að versla servíettur í allskonar útgáfum. Gáfulegt? Nei. En þær eru bara svo miklu gleðilegri.

Beikonið er skorið í teninga. Það reyndist mér agalega erfitt að vera ekki með lúkurnar stöðugt í skálinni. Helvítis beikon.

Cayenne pipar og matarsóda er blandað saman í litla skál.

Sykurinn, smjörið, saltið og vatnið fer á pönnu og látið malla við háan hita í góðar tíu mínútur. Eða þangað til mixtúran verður ljósbrún. 

Cayenne piparnum og matarsódanum er hrært varlega saman við. Þá freyðir svolítið í þessu. En verið óhrædd, það á víst að gerast. Beikonbitunum er skellt saman við strax þar á eftir.

Poppið þarf að standa klárt á ofnplötu og karamellubeikonblöndunni sullað vel og vandlega yfir.

Hræra. 

Láta kólna.

Stórundarlegt. Samt svo dásamlega ljúffengt. 

Heyrumst.

Ps. Ég varð klökk eftir lesturinn á ummælunum við síðustu færslu. Takk. Meiri grátur var einmitt það sem mig vantaði.