Ég eldaði.

Ég var ekki að elda núna, nei. Bara í gær sko. Það eru ákveðin tíðindi vegna þess að í síðustu viku lofaði ég mér því að snerta aldrei eldhúsáhald aftur. 

Ég fór út að borða þrjú kvöld í röð. Ekkert á Hereford neitt. Bara Ikea, Smáralind - þið vitið. Ég kalla það út að borða. Sá síðan fram á að þurfa að skarta netasokkabuxum upp við ljósastaur í Breiðholti ef ég sviki ekki þetta loforð við sjálfa mig. Þannig að já - ég eldaði. 

Pestókjúklingur:

450 grömm kjúklingalundir (ég kaupi frosnar)

1 krukka pestó

1 krukka fetaostur

1/2 krukka svartar ólívur

3 tómatar

1 gul paprika

fáeinir sveppir

rifinn ostur

Léttsteikið kjúklingalundirnar á pönnu. Kryddið með salti og pipar. Komið þeim síðan vel fyrir í eldföstu móti.

Ég mæli með hefðbundnu pestói fyrir viðkvæma. Þetta var sterkt. Mjög.

Smyrjið pestóinu yfir kjúklinginn. Hellið fetaostinum yfir og leyfið sirka tveimur matskeiðum af olíunni að fylgja. 

Grænmetið ofan á herlegheitin.

Rifinn ostur yfir og inn í ofn á 180° í 25-30 mínútur.

Dugar mér í tvær máltíðir og sem nesti í skólann. Ekki það að ég hafi almennt mætt í skólann þetta misserið. Það er önnur saga. 

Ps. kunnið þið einhver trix við hárlosi? Jú ég er að bryðja hárkúr og þaratöflur eins og óð kona. Virkar ekki neitt. Tjah, ekki á hárið á hausnum á mér að minnsta kosti. Annarsstaðar spretta hárin eins og villt blóm að vori. Fann meðal annars eitt stykki á milli brjóstanna á mér í gær. Það var, eh já, upplifun. 

Heyrumst.